ลมหนาวพัดกิ่งต้นมะละกอหักตอนตี4

ดึกสงัด ท่ามกลางความเงียบงัน ปกติก็จะมีแค่เสียงใบกระท้อนแห้งหล่นลงบนหลังคา ดังกรุบกริบ แค่หนวกหูมด แต่ตี4 ของค่ำคืนอันเงียบสงบคืนนี้ เราต้องมาสะดุ้งตื่นเพราะบ้านสวนถูกทิ้งระเบิด เคราะห์ดีที่ระเบิดไม่แตกสักลูก มีแค่ความเสียหายของแผ่นกระเบื้อง ที่เกิดจากการกระแทกของลูกระเบิดมะละกอเท่านั้น...

*** ปลุกกันโหดจริงๆ ได้มะละกอสุกมากินโดยไม่ต้องสอย....

กลับมาพักที่บ้านสวน

กลับมาดูแลสวนลำใย "กม.15" ตั้งแต่วันที่ 26 ธันวาคม ปี 2563 ที่ผ่านมา เนื่องจากเหตุการณ์หลายๆอย่าง... จึงต้องทำให้กลับมาตั้งหลักที่นี่... ยังไงจะแบ่งปันเรื่องราวการทำงานในสวนให้ดูกันนะครับ อาจจะไม่มีเทคโนโนโยลีอะไรมากมาย ขอใช้ชีวิตอยู่กับความเรียบง่ายครับ...